سانترال پاناسونیک در اصفهان و تلفن نمایندگی سانترال

سانترال کار تلفن

سانترال به منظور درک مفاهیم بسیاری که در شبکه تلفن سانترال سوئیچ شده عمومی (PSTN) ارائه می شود، مرور فرآیندهایی که در برقراری یک تماس در یک تلفن سانترال سیمی سنتی انجام می شود، مفید است. برای برقراری تماس، یک مشترک تلفن سانترال با خارج کردن تلفن سانترال شروع می کند - در این فرآیند، به دفتر مرکزی محلی سیگنال می دهد که خدمات درخواست شده است. دفتر مرکزی که به طور مداوم خط تلفن سانترال را زیر نظر دارد (فرآیندی که به نام حضور شناخته می شود)، با صدای شماره گیری پاسخ می دهد. مشتری با دریافت صدای شماره گیری، شماره تلفن سانترال طرف تماس را وارد می کند. دفتر مرکزی شماره وارد شده را ذخیره می کند، شماره را به یک مکان تجهیزات و مسیری به آن مکان ترجمه می کند و آزمایش می کند که آیا خط طرف تماس گرفته شده از قبل در حال استفاده است (یا "مشغول"). شماره تماس گیرنده ممکن است در همان دفتر مرکزی باشد (در این صورت تماس درون دفتر تعیین شده است)، یا ممکن است در دفتر مرکزی دیگری قرار داشته باشد (که نیاز به تماس بین دفتری دارد). اگر تماس درون دفتری باشد، سوئیچ دفتر مرکزی کل فرآیند تماس را انجام خواهد داد. اگر تماس بین دفتری باشد، از طریق یک شبکه راه دور به دفتر مرکزی نزدیک یا به دفتر مرکزی دوردست هدایت می شود. در مورد تماس های بین دفتری، یک شبکه سیگنالینگ جداگانه برای هماهنگ کردن پیشرفت تماس از طریق تعداد زیادی سوئیچ و ترانک تلفن سانترال استفاده می شود. با این حال، با فرض اینکه تماس یک تماس درون دفتری است، اگر خط طرف تماس گیرنده مشغول باشد و انتظار تماس نداشته باشد (که در آن تماس فعلی می تواند به حالت تعلیق درآید)، سوئیچ تلفن سانترال سیگنال اشغالی را تا زمانی که طرف تماس گیرنده به شرایط "در قلاب". اگر خط طرف تماس گیرنده مشغول نباشد یا منتظر تماس باشد، هشدار داده می شود، یا "Rung". همزمان با زنگ زدن خط، یک سیگنال صوتی به طرف تماس برگردانده می شود تا نشان دهد که زنگ در حال انجام است. اگر طرف تماس گرفته شده با خارج شدن از هوک پاسخ دهد، زنگ قطع می شود و یک مسیر صوتی از طریق سیستم سوئیچینگ به طرف تماس گیرنده و طرف تماس برقرار می شود. مسیر صدا حفظ می شود تا زمانی که هر یک از طرفین به قلاب بازگردد. در آن لحظه مسیر صوتی قطع می شود و شارژ تماس ضبط می شود.

سانترال هایبرید

سانترال زنگ به کاربر از تماس دریافتی با انتشار یک آهنگ یا زنگ قابل شنیدن هشدار می دهد. رینگرها بر دو نوع مکانیکی یا الکترونیکی هستند. هر دو نوع توسط یک جریان متناوب 20 هرتز و 75 ولتی که توسط دفتر سوئیچینگ تولید می شود فعال می شوند. زنگ معمولاً در پالس های دو ثانیه ای فعال می شود که هر پالس با مکث چهار ثانیه ای از هم جدا می شود. زنگ مکانیکی سنتی با تلفن سانترال های اولیه بل معرفی شد. این شامل دو زنگ با فاصله نزدیک، یک قلاب فلزی و یک آهنربا است. عبور جریان متناوب از سیم پیچی باعث ایجاد تناوب در جاذبه مغناطیسی اعمال شده بر روی کلاپر می شود، به طوری که به سرعت و با صدای بلند در برابر زنگ ها می لرزد. صدا را می توان با یک سوئیچ که یک دمپر مکانیکی در برابر زنگ ها قرار می دهد خاموش شود. در رینگرهای الکترونیکی مدرن که در دهه 1980 معرفی شدند، جریان رینگر از طریق یک نوسانگر عبور می کند، که جریان را با فرکانس دقیق مورد نیاز برای فعال کردن مبدل پیزوالکتریک تنظیم می کند - دستگاهی ساخته شده از یک ماده کریستالی که در پاسخ به جریان الکتریکی ارتعاش می کند. مبدل ممکن است به یک بلندگوی کوچک متصل شود که می توان آن را برای میزان صدا تنظیم کرد. مدار زنگ حتی زمانی که تلفن سانترال در قلاب است به حلقه محلی متصل باقی می ماند. ولتاژ بزرگتر برای فعال کردن زنگ لازم است زیرا مدار زنگ با امپدانس الکتریکی بالا ساخته شده است تا از تخلیه برق از مدار فرستنده-گیرنده در هنگام استفاده از تلفن سانترال جلوگیری شود. پس از برداشتن گوشی از روی قلاب کلید، یک خازن از عبور جریان مستقیم از رینگر جلوگیری می کند.

سانترال پاناسونیک 824 قیمت خرید

سانترال اگرچه اکثر مردم بر این باورند که تلفن سانترال توسط الکساندر گراهام بل اختراع شده است، کنگره تاریخ را در 17 ژوئن 2002 بازبینی کرده و آن را به آنتونیو میوچی، مخترع فلورانسی نسبت داده است. موچی تلفن سانترال را در سال 1849 در کوبا اختراع کرد. اولین تجسم عملی آن در نیویورک در سال 1860 ساخته شد. با این حال، به دلیل مهارت های مدیریتی ضعیف و ناتوانی در برقراری ارتباط به زبان انگلیسی، او قادر به پرداخت هزینه ثبت اختراع قطعی نبود و مجبور شد به یک هشدار یا اطلاعیه اختراع رضایت دهد. او سپس با شرکت تلگراف وسترن یونیون تماس گرفت و ترتیبی داد که «تلگراف سخنگو» خود را به نمایش بگذارد، اما پس از دو سال که نمایش او به تعویق افتاد، هنگامی که سعی کرد مطالب خود را دریافت کند، به او گفتند که این تلگراف گم شده است. در سال 1876، دو سال بعد، بل برای ثبت اختراع تلفن سانترال ثبت نام کرد. موچی سعی کرد اعتراض کند، اما متوجه شد که اخطار او نیز «از بین رفته است». در نهایت ثابت شد که تبانی غیرقانونی بین بل و اداره ثبت اختراع وجود داشته است. واقعیت جالب: شیلا کپس، از دپارتمان میراث کانادایی، در 21 ژوئن 2002، درخواستی را ارائه کرد که در آن تصریح می کند "الکساندر گراهام بل، از برندفورد (انتاریو) و باددک (نوا اسکوشیا)، مخترع تلفن سانترال است. این طرح به اتفاق آرا توسط پارلمان کانادا پذیرفته شد، اگرچه کاملاً بی اساس است.