سانترال پاناسونیک در اصفهان و تلفن نمایندگی سانترال

سانترال دیجیتال پاناسونیک

سانترال عملیات اساسی IMTS برای زمان خود بسیار پیشرفته بود، با توجه به اینکه مدارهای مجتمع معمولاً در دسترس نبودند. متداول ترین تلفن سانترال IMTS، سری موتورولا TLD-1100، برای انجام اسکن کانال و فرآیند رمزگشایی رقم از دو برد مدار تقریباً 8 اینچی استفاده می کرد و تمام منطق با ترانزیستورهای گسسته انجام می شد. در یک شهر معین، یک کانال ایستگاه پایه IMTS با ارسال یک صدای ثابت 2000 هرتز "بیکار" علامت گذاری شد. موبایل ها فرکانس های موجود را اسکن می کنند. کانالی را که صدای بیکار را منتقل می کند قفل کنید. هنگامی که تماسی با تلفن سانترال همراه برقرار می شد، صدای بی کار به صدای 1800 هرتز «مصرف کانال» تغییر می کند (تن بی حرکت در صورت وجود، در فرکانس دیگری ظاهر می شود) و شماره موبایل 7 رقمی (سه رقم NPA و چهار رقم آخر شماره مشترک، NXX ارسال نشد) به صورت پالس های شماره گیری چرخشی ارسال می شود و بین 2000 و 1800 هرتز سوئیچ می کند تا ارقام را نشان دهد. هر تلفن سانترال همراهی که تشخیص دهد که تماس برای شخص دیگری بوده است، اسکن برای صدای بیکار علامت گذاری را از سر می گیرد، در حالی که تلفن سانترال همراهی که تماس گرفته می شود سپس صدای "گارد" 2150 هرتز را به ایستگاه پایه ارسال می کند. با این کار زنگ تلفن سانترال همراه شروع می شود و زمانی که مشترک تلفن سانترال همراه تلفن سانترال را برمی دارد، صدای "اتصال" 1633 هرتز به ایستگاه پایه بازگردانده می شود تا نظارت پاسخ را نشان دهد و مسیر صوتی قطع می شود. هنگامی که تلفن سانترال همراه قطع می شد، صدای متناوب 1336 «قطع اتصال» و 1800 هرتز «قبض» ارسال می شد تا به ایستگاه پایه امکان برقراری تماس دیگری را بدهد. تلفن سانترال های همراه با ارسال یک صدای متوالی تماس برقرار می کنند که ایستگاه پایه با صدای انفجاری به آن پاسخ می دهد. سپس تلفن سانترال همراه با شناسایی خود، متشکل از کد منطقه و چهار رقم آخر شماره تلفن سانترال که با 20 پالس در ثانیه ارسال می شود، پاسخ می دهد، درست مانند شماره گیری به سمت داخل، اما با اضافه شدن بررسی اولیه توازن. ارقام با یک پالسی از زنگ های متناوب تشکیل می شوند، یا متصل می شوند و خاموش می شوند (برای ارقام فرد) یا متصل می شوند و محافظت می کنند (برای ارقام زوج).

قیمت دستگاه سانترال کم ظرفیت

سانترال تلگراف و تلفن سانترال هر دو سیستم های الکتریکی مبتنی بر سیم هستند و موفقیت الکساندر گراهام بل با تلفن سانترال نتیجه مستقیم تلاش های او برای بهبود تلگراف بود. زمانی که بل شروع به آزمایش سیگنال های الکتریکی کرد، تلگراف برای حدود 30 سال یک وسیله ارتباطی ثابت بود. اگرچه تلگراف یک سیستم بسیار موفق بود، اما با کد مورس نقطه و خط تیره خود، اساساً محدود به دریافت و ارسال یک پیام در یک زمان بود. دانش گسترده بل از ماهیت صدا و درک او از موسیقی، او را قادر ساخت تا امکان انتقال پیام های متعدد از طریق یک سیم را به طور همزمان حدس بزند. اگرچه ایده تلگراف چندگانه برای مدتی وجود داشت، بل رویکرد موزیکال یا هارمونیک خود را به عنوان راه حل عملی ممکن ارائه کرد. «تلگراف هارمونیک» او بر این اصل استوار بود که اگر نت ها یا سیگنال ها از نظر گام متفاوت باشند، می توان چندین نت را به طور همزمان در امتداد یک سیم فرستاد. تا اکتبر 1874، تحقیقات بل تا حدی پیشرفت کرد که او می توانست پدرشوهرش، وکیل بوستون، گاردینر گرین هابارد، را در مورد امکان چند تلگراف مطلع کند. هابارد که از کنترل مطلق شرکت وسترن یونیون تلگراف ناراضی بود، فوراً پتانسیل شکستن چنین انحصاری را دید و به بل حمایت مالی لازم را داد. بل به کار خود بر روی تلگراف چندگانه ادامه داد، اما به هابارد نگفت که او و توماس واتسون، برقکار جوانی که از خدماتش استفاده کرده بود، در حال بررسی ایده ای هستند که در آن تابستان به ذهنش خطور کرده بود - یعنی توسعه دستگاهی که گفتار را به صورت الکتریکی منتقل می کند. در حالی که بل و واتسون به اصرار هابارد و سایر حامیان روی تلگراف هارمونیک کار می کردند، بل در مارس 1875 با جوزف هنری، مدیر محترم مؤسسه اسمیتسونیان، که به ایده های بل برای تلفن سانترال گوش داد و کلمات تشویق کننده ای ارائه کرد، ملاقات کرد. بل و واتسون با تحریک نظر مثبت هنری، به کار خود ادامه دادند. در ژوئن 1875، هدف از ایجاد دستگاهی که گفتار را به صورت الکتریکی منتقل می کرد، در شرف تحقق بود. آنها ثابت کرده بودند که تن های مختلف قدرت جریان الکتریکی در یک سیم را تغییر می دهد. بنابراین برای دستیابی به موفقیت، آنها فقط به ساخت یک فرستنده کار با غشایی که قادر به تغییر جریان های الکترونیکی باشد نیاز داشتند. گیرنده ای که این تغییرات را در فرکانس های شنیداری بازتولید می کند. موفقیت بزرگ بل که در 10 مارس 1876 به دست آمد، نه تنها تولد تلفن سانترال، بلکه مرگ تلگراف چندگانه را نیز رقم زد. پتانسیل ارتباطی موجود در نمایش او مبنی بر توانایی "صحبت کردن با الکتریسیته" بسیار بیشتر از هر چیزی بود که صرفاً افزایش قابلیت یک سیستم نقطه و خط تیره می تواند دلالت کند.

تلفن سانترال ایرانی

سانترال پدر بل، الکساندر ملویل بل، تولید گفتار را مطالعه کرده بود و راهی برای رونویسی تمام عناصر گفتار انسان در سیستمی به نام گفتار قابل مشاهده ابداع کرده بود. مثال را در شکل 1 ببینید.). ملویل (که دوست جورج برنارد شاو و الگوی پروفسور الک در کارهایش بود. بل با گذاشتن چنگال های تنظیم در دهان و صحبت کردن، گام های صدادار را تشخیص داد. او شروع به ارسال جریان های الکتریکی از طریق چنگال های تنظیم برای انتقال صداها از طریق سیم کرد، که بعدها متوجه شد هلمهولتز پیش بینی کرده بود. در زمستان 1872-1873، بل پس از مهاجرت به بوستون، استاد فن بیان در دانشگاه بوستون شد. او به تحقیقات در زمینه آوایی ادامه داد و آزمایشات الکتریکی را که در باث و لندن برای بهبود تلگراف آغاز کرده بود، از سر گرفت. بل بر اساس آزمایش های صداگیر چنگال تنظیم هلمهولتز، آن را تکرار و بزرگ تر کرد (شکل 3 را ببینید). این آزمایش ها شامل عبور جریان الکتریکی از طریق یک چنگال تنظیم متصل به سیمی بود که با ارتعاش چنگال در مایع فرو می رفت. سپس صدای چنگال در چنگال دیگری که به مدار متصل شده بود، تکرار شد. این آزمایش ها با یک سیم ارتعاشی که مایعی را لمس می کرد، فرستنده مایع تلفن سانترال بل را در مارس 1876 سه سال بعد پیش بینی کرد. در ابتدا، بل در تلاش بود تا یک تلگراف بسازد که بتواند چندین پیام را به طور همزمان از طریق یک سیم ارسال کند. بیشتر این آزمایش های اولیه شامل «فرستنده های مایع» بر اساس مدل هلمهولتز بود. در 9 نوامبر 1874، دوست و همسایه بل، پی دی ریچاردز، به درخواست بل، نامه ای به مخترع نوشت که در آن آزمایش ها و انتقال پیام های تلگرافی روی سیم ها با استفاده از یک فرستنده مایع پر از جیوه را توصیف می کرد. جزئیات این نقاشی (شکل 4b) آزمایشات اوایل سال 1873 یک فرستنده مایع پر از جیوه را روی میز نشان می دهد.

تلفن سانترال مدل kx-tes824

سانترال در همان زمان دیگر نامه ها روی شماره گیر تلفن سانترال های جدید قرار نمی گرفتند. نامه ها تا زمان معرفی تلفن سانترال های همراه در اروپا دوباره روی گوشی ها ظاهر نشدند و طرح بندی از استاندارد بین المللی جدید ITU E.161/ISO 9995-8 پیروی می کرد. ITU یک استاندارد بین المللی (ITU E.161) در اواسط دهه 1990 ایجاد کرد، و این باید طرح مورد استفاده برای هر دستگاه جدید باشد. کارهایی برای توصیف برخی از اصول استاندارد موجود است. از آنجایی که بسیاری از گوشی های هوشمند جدیدتر، مانند Palm Treo و BlackBerry، به جای صفحه کلیدهای معمولی تلفن سانترال، صفحه کلیدهای الفبایی کامل دارند، کاربر باید مراحل دیگری را برای شماره گیری شماره ای که حاوی حروف راحتی است انجام دهد. در برخی از دستگاه های بلک بری، کاربر می تواند کلید Alt و به دنبال آن حرف مورد نظر را فشار دهد و دستگاه صدای DTMF مناسب را تولید می کند. آگوژینو، آلیس (18 نوامبر 2009). "آموزش مهندسی "امروز در تاریخ" وبلاگ: تلفن سانترال بل تلفن سانترال دکمه ای را معرفی می کند. دینینگر، RL (1960-02-16). "مطالعات مهندسی عوامل انسانی طراحی و استفاده از تلفن سانترال های دکمه ای". مجله فنی سیستم بل. لوتز، قهرمان مری؛ چاپانیس، آلفونس (اکتبر 1955). "مکان های مورد انتظار ارقام و حروف در کلیدهای ده دکمه". مجله روانشناسی کاربردی. 39 (5): 314-317. doi: 10.1037/h0048722. برادی هاران (تهیه کننده)، سارا وایزمن (مصاحبه شونده) (29-08-2013). شماره تلفن سانترال - Numberphile. 22 (بهار 2014). ستاره و علامت عدد احتمالاً اولین بار توسط جان آ. «جک» کوتن (1929-2014)، متخصص ارتباطات شرکتی با آزمایشگاه های بل در شیکاگو، استدلال می کند که توضیح دادن کلیدهای جدید برای افرادی که قبلاً با نمادهای ماشین تحریر آشنا هستند، آسان تر است.