سانترال پاناسونیک در اصفهان و تلفن نمایندگی سانترال

تلفن سانترال مجازی

سانترال خوش آمد گویی، شماره های تلفن سانترال رایگان و حتی برنامه های افزودنی بی حد و حصر تنها برخی از سودمندترین جنبه های سانترال هستند و همه اینها توسط یک سیستم تلفن سانترال میزبان تغییر یافته ارائه شده توسط Pop VoIP برای هر یک از مشتریان تجاری در مقیاس کوچک آن یکپارچه شده است. VoIP از یک آدرس IP واحد استفاده می کند که همه سیستم ها از آن برای اجرا استفاده می کنند. این بدان معناست که خدمات اینترنت، فکس و مخابرات به طور همزمان انجام می شود. Pop VoIP حتی دارای ویژگی های اضافی مانند تماس کنفرانس، پاسخ صوتی خودکار، شماره گیری مجدد خودکار و شناسه تماس گیرنده است که معمولاً توسط اکثر شرکت های تلفن سانترال به عنوان "اضافی" در نظر گرفته می شود. همه اینها در استاندارد Pop VoIP گنجانده شده است. از آنجایی که تماس های محلی به راحتی از تماس های راه دور متمایز نمی شوند، هزینه ها همیشه مقرون به صرفه هستند و همه طرح های مجزا بسته های سالمی را ارائه می دهند. سیستم های تلفن سانترال شرکت VoIP به راحتی از هر منطقه جغرافیایی، حتی از هر نقطه از جهان قابل دسترسی است. هالبرستام افزود که در Pop VoIP، نگرانی اصلی آنها راحتی مشتریانشان است و مشتریان می توانند از هر مکانی به سیستم های تلفن سانترال میزبانی شده به سادگی با اتصال به اینترنت دسترسی داشته باشند. مشتریان و مشتریان آن ها همچنین می توانند افزونه ها را اضافه یا حذف کنند، پیام های خوش آمدگویی ایجاد کنند و حتی پست صوتی را به ایمیل ارسال کنند.

تلفن های سانترال

سانترال عکس. 1. بل آکوستیک را از پدرش الکساندر ملویل بل آموخت، که نمودارهایی از نحوه تشکیل صامت ها و مصوت ها توسط دهان انسان برای کتاب خود در مورد گفتار مرئی ایجاد کرد. شکل 2. بل در آزمایشات تلفن سانترالی خود با درک کامل از نحوه عملکرد گفتار انسان کمک گرفت. او در 19 سالگی تحقیقات اولیه را در زمینه تولید صداهای مصوت انجام داد که توسط فیلولوژیست های برجسته به عنوان بدیع شناخته شد. شکل 3. بل با تکیه بر کار هلمهولتز، در سال 1872 آهنگ های موسیقی را با استفاده از یک صداگیر چنگال تنظیم، که در آن جریان الکتریکی از سیمی که به مایع در یک فنجان (C) فرو رفته بود، عبور می کرد که توسط چنگال کوک ارتعاش می کرد، منتقل کرد. شکل 4a. همسایه بل، پی دی ریچاردز، طرحی را در 9 نوامبر 1874 ترسیم کرد که آزمایش هایی را نشان می داد که در آن بل پیام های تلگرافی را روی سیم ها با استفاده از یک فرستنده مایع پر از جیوه ارسال می کرد. شکل 4b. جزئیاتی از نقاشی ریچاردز در سال 1874، استفاده بل از یک فرستنده مایع، یک جعبه قرص پر از جیوه و با علامت "A" را نشان می دهد. در سال 1873، بل متوجه شد که کار او بر روی تلگراف های متعدد می تواند به دستاورد مهمتری منجر شود: انتقال صدای انسان توسط برق. در اکتبر 1873، در آزمایشگاه خود در خیابان اسکس شماره 292 در بوستون، آزمایش با نوارهای فلزی ارتعاشی یا "نی" را برای انتقال گفتار آغاز کرد.