سانترال پاناسونیک در اصفهان و تلفن نمایندگی سانترال

راهنمای سانترال پاناسونیک 824

سانترال خرید سیستم تلفن سانترال مناسب برای شرکت شما مستلزم تصمیم گیری های مهمی است زیرا از آن سیستم تلفن سانترالی برای ایجاد ارتباط نزدیک بین کسب و کار شما و مشتریان شما استفاده می شود. اگر تصمیم نادرستی بگیرید و سیستم تلفن سانترالی اشتباهی بخرید، می تواند با ایجاد اختلال در ارتباطات شما با مشتریان، به کسب و کار شما آسیب برساند. برای خرید سیستم مناسب، باید کمی زمان صرف کنید تا بفهمید چه چیزی در یک تلفن سانترال نیاز دارید تا بهترین مورد نیاز شما را پیدا کنید. حجم تماس شما الان چقدر است آیا این حجم احتمال رشد دارد؟ آیا تجهیزات یا نرم افزاری دارید که باید با سیستم تلفن سانترال جدید سازگار باشد؟ آیا عملکرد خاصی وجود دارد که دوست دارید سیستم تلفن سانترال جدید شما انجام دهد؟ همچنین باید تخمین بزنید که به چه تعداد ترانک و افزونه نیاز دارید. خطوط بیرونی ترانک نامیده می شوند و افزونه ها تعداد گوشی ها، مودم ها یا دستگاه های فکسی هستند که می خواهید به سیستم تلفن سانترال خود وصل کنید. تعداد افزونه هایی که در سیستم خود دارید باید بیشتر از تعداد ترانک ها باشد. دلیل آن این است که با برقراری تماس، یک سیستم تلفن سانترال یک خط خارجی برای آن تماس اختصاص می دهد. اگر افزونه های کمتری نسبت به ترانک داشته باشید، با مشکل مواجه خواهید شد، زیرا مشتریان متوجه می شوند که وقتی سعی می کنند با شما تماس بگیرند، تلفن سانترال های شما دائماً مشغول هستند.

باتری دستگاه سانترال

سانترال در بسیاری از موارد، قرارگیری آنتن های بالاتر در فاصله 100 تا 500 فوتی، ایستگاه های پایه IMTS در شهرهای بزرگ تر دارای 7 یا 8 کانال بودند در حالی که ایستگاه های روستایی کمتر از یک یا دو کانال داشتند. هر مکالمه تلفن سانترالی (اتصال) نیاز به استفاده انحصاری از یک کانال برای مدت زمان داشت. به دلیل این محدودیت، این سیستم ها ظرفیت بسیار کمتری نسبت به سیستم های سلولی داشتند و شرایط شلوغی همه کانال ها رایج بود. در شهرهای بزرگتر این امر تعداد بسیار محدودی از تماس های همزمان را دیکته می کرد. به هر مشترک یک بسته دستورالعمل شماره گیری و استفاده داده شد. رومینگ (دریافت تماس های خارج از «منطقه خانگی») با انتخاب کانال های خاص مورد استفاده توسط برج و ارائه دهنده خدماتی که کاربر به آن سفر می کرد و شماره گیری یک کد سه رقمی، و بدین ترتیب وارد کردن شماره زمین کاربر در آن مکان انجام شد. این فرآیند باید در هر برج که همانطور که اشاره شد، معمولاً 40 تا 60 مایل برد داشت، تکرار می شد. برخی از نواحی فقط دارای ارتباطات نیمه دوطرفه (یک طرفه) بودند و نیاز به کلید فشار به مکالمه در گوشی، بین قطعه دهنی و گوشی داشتند. اگر هیچ کانالی در حالت بیکار و در حال استفاده (سبز) در صورت اتصال به برج یا فشار دادن سوئیچ فشار به صحبت، دو چراغ روی "سر" مشغول (قرمز) هستند. هیچ رمزگذاری وجود نداشت. همه گفتگوها عمومی بود.