سانترال پاناسونیک در اصفهان و تلفن نمایندگی سانترال

کد تلفن گویا سانترال

سانترال یکی از رویکردهای FM آنالوگ، که توسط موتورولا در سال 1991 پیشنهاد شد، با نام AMPS باند باریک یا NAMPS شناخته شد. در سیستم های NAMPS هر کانال صوتی 30 کیلوهرتزی موجود به سه کانال 10 کیلوهرتزی تقسیم شد. بنابراین، به جای 832 کانال موجود در سیستم های AMPS، سیستم NAMPS 2496 کانال را ارائه کرد. رویکرد دوم که توسط کمیته ای از انجمن صنعت ارتباطات (TIA) در سال 1988 ایجاد شد، مدولاسیون دیجیتال و فشرده سازی صدای دیجیتال را در ارتباط با روش دسترسی چندگانه تقسیم زمانی (TDMA) به کار گرفت. این همچنین اجازه سه کانال صوتی جدید را به جای یک کانال AMPS داد. سرانجام، در سال 1994 رویکرد سومی ظاهر شد که در ابتدا توسط شرکت کوالکام توسعه یافت، اما به عنوان یک استاندارد توسط TIA نیز پذیرفته شد. این رویکرد سوم از شکلی از دسترسی چندگانه طیف گسترده به نام دسترسی چندگانه تقسیم کد (CDMA) استفاده کرد - تکنیکی که مانند رویکرد اصلی TIA، فشرده سازی صدای دیجیتال را با مدولاسیون دیجیتال ترکیب می کرد. سیستم CDMA 10 تا 20 برابر ظرفیت تکنیک های سلولی AMPS موجود را ارائه می دهد. همه این سیستم های سلولی با ظرفیت بهبودیافته در نهایت در ایالات متحده مستقر شدند، اما از آنجایی که با یکدیگر ناسازگار بودند، به جای جایگزینی استاندارد قدیمی تر AMPS، از آنها پشتیبانی کردند. اگرچه AMPS اولین سیستم سلولی بود که توسعه داده شد، یک سیستم ژاپنی اولین سیستم سلولی بود که در سال 1979 به کار گرفته شد. سیستم های دیگری که قبل از AMPS در حال کار بودند شامل سیستم تلفن سانترال همراه شمال اروپا (NMT) است که در سال 1981 در دانمارک، فنلاند مستقر شد. نروژ و سوئد و سیستم ارتباطی دسترسی کامل (TACS) که در سال 1983 در بریتانیا مستقر شد. تعدادی دیگر از سیستم های سلولی توسعه یافتند. در سالهای بعد در بسیاری از کشورهای دیگر مستقر شد. همه آنها با یکدیگر ناسازگار بودند. در سال 1988، گروهی از نهادهای دولتی تلفن سانترال عمومی در جامعه اروپا، سیستم جهانی دیجیتالی برای ارتباطات سیار را اعلام کردند که به آن GSM گفته می شود، اولین سیستمی از این دست که به هر کاربر تلفن سانترال همراه در یک کشور اروپایی اجازه می دهد در یک کشور اروپایی دیگر کار کند. همان تجهیزات

سانترال ویپ

سانترال بنابراین، تلفن سانترال همان چیزی است که مک لوهان آن را "رسانه خنک" می نامد، رسانه ای که صدا را از طریق انتقال اطلاعات کمی نسبت به رسانه های دیگر با وفاداری بالاتر بازتولید می کند. و تلفن سانترال های همراهی که در اواخر دهه 1990 و اوایل دهه 2000 به عموم معرفی شدند، چند کاره هستند. نه تنها می توانید تماس تلفن سانترالی برقرار کنید، بلکه می توانید موسیقی ضبط شده را نیز پخش کنید، عکس های دیجیتالی بگیرید یا حتی با استفاده از همان دستگاه در اینترنت جستجو کنید. از آنجایی که این تلفن سانترال های جدید متن، تصویر و صدا را ترکیب می کنند، به قول مک لوهان، اطلاعات بیشتری نسبت به تلفن سانترال های قدیمی به تنهایی ارائه می دهند. نظریه پردازان دیگری مانند آویتال رونل بر راه هایی تأکید کرده اند که از طریق آن تلفن سانترال مفاهیم رایج سوبژکتیویته را متزلزل یا بی ثبات می کند. مشابه مک لوهان، رونل استدلال می کند که تلفن سانترال «به جایی متصل می شود که ارتباط کمی وجود داشته یا اصلاً وجود ندارد»11 و «تکنولوژی به بدن نفوذ کرده است»12 جالب توجه است که رونل بر کیفیت «اسکیزوفرنیک» تلفن سانترال تأکید می کند: توانایی آن در ارائه. صداهایی که بلندگوها نیستند. به طور کلی، تلفن سانترال به عنوان یک اکتشافی عمل می کند که با آن رونل می تواند تشکیلات فلسفی و فرهنگی را تجزیه و تحلیل کند. استدلال رونل ممکن است در وهله اول به مسائل فلسفه مربوط شود، اما همچنین می توان آن را به عنوان استدلالی برای روش هایی درک کرد که به رغم توهمی که تلفن سانترال ممکن است ارائه دهد، بی واسطگی خارج از دسترس ما است.

فروش سانترال پاناسونیک دست دوم

سانترال گری قبلاً ایده ای برای فرستنده ای ارائه کرده بود که در آن یک غشای متحرک به یک میله رسانای الکتریکی غوطه ور در محلول اسیدی متصل می شد. میله رسانای دیگری در محلول غوطه ور شد و با برخورد امواج صوتی به غشاء، دو میله نسبت به یکدیگر حرکت می کردند. تغییرات در فاصله بین دو میله باعث تغییر در مقاومت الکتریکی و در نتیجه تغییرات در جریان الکتریکی می شود. برخلاف نوع فرستنده سیم پیچ مغناطیسی، فرستنده با مقاومت متغیر در واقع می تواند صدای ارسالی را تقویت کند و امکان استفاده از کابل های طولانی تر بین فرستنده و گیرنده را فراهم کند. مجدداً، بل همچنین روی یک طراحی فرستنده مشابه "مایع" کار کرد. این طرح بود که اجازه اولین انتقال سخنرانی را در 10 مارس 1876 توسط بل به واتسون داد که بل در یادداشت های آزمایشگاهی خود به صورت "آقای واتسون-بیا اینجا-من می خواهم تو را ببینم" رونویسی کرد. اولین نمایش عمومی تلفن سانترال مدت کوتاهی پس از آن، با طراحی شبیه به واحدهای غشایی سیم پیچ مغناطیسی قبلی که در بالا توضیح داده شد، دنبال شد. یکی از اولین تظاهرات در ژوئن 1876 در نمایشگاه صدمین سالگرد در فیلادلفیا رخ داد. آزمایش های بیشتر و اصلاح تجهیزات کمی بعد انجام شد. بل در 9 اکتبر 1876 تلفن سانترال خود را در فاصله 5 کیلومتری (2 مایلی) بین بوستون و کمبریج پورت، ماساچوست آزمایش دو طرفه انجام داد. در می 1877 اولین کاربرد تجاری تلفن سانترال با نصب تلفن سانترال در دفاتر مشتریان شرکت دزدگیر ET Holmes انجام شد. عملکرد ضعیف فرستنده های اولیه تلفن سانترال، تعدادی از مخترعان را بر آن داشت تا کارهای بیشتری را در این زمینه دنبال کنند. از جمله آنها توماس آلوا ادیسون بود که طراحی او در سال 1886 برای فرستنده صدا شامل حفره ای پر از دانه های زغال سنگ آنتراسیت کربنیزه شده بود. گرانول های کربن بین دو الکترود که جریان الکتریکی ثابتی از آن عبور می کرد، محبوس شدند. یکی از الکترودها به یک دیافراگم نازک آهنی وصل شده بود و چون امواج صوتی دیافراگم را مجبور به ارتعاش می کرد، دانه های کربن به طور متناوب فشرده و آزاد می شدند. همانطور که فاصله بین گرانول ها نوسان می کرد، مقاومت در برابر جریان الکتریکی نیز تغییر می کرد و تغییرات ناشی از جریان به گیرنده منتقل می شد. This art ic le w as gener at ed by GSA Con tent G en er ator D emov᠎ersion!

سانترال نارمک

سانترال سیستم های تلفن سانترال دیجیتال محبوب ترین سیستم های تلفن سانترالی هستند که امروزه در خدمت هستند. در حالی که سیستم های تلفن سانترال آنالوگ منسوخ، مکالمات صوتی (امواج صوتی) را به امواج الکتریکی تبدیل می کنند، سیستم های تلفن سانترال دیجیتال همان مکالمات صوتی را دریافت می کنند و آن ها را به یک فرمت باینری تبدیل می کنند که در آن داده ها به «1» و «0» فشرده می شوند. به طور خاص، سیستم های تلفن سانترال دیجیتال صدای شما را با استفاده از روشی به نام Time Division Multiplexing یا TDM نمونه برداری می کنند. وقتی با تلفن سانترال دیجیتال صحبت می کنید، صدای شما به صورت دیجیتالی در شکاف های زمانی نمونه برداری می شود تا مکالمه نیازی به استفاده از کل پهنای باند یک مدار نداشته باشد. سپس سیستم از یک ساعت برای همگام سازی نمونه های دیجیتال و تبدیل مجدد آنها به صدا استفاده می کند. در حالی که ایستگاه های تلفن سانترال آنالوگ فقط می توانند یک مکالمه را در یک زمان انجام دهند، ایستگاه های تلفن سانترال دیجیتال می توانند بیش از یک مکالمه و همچنین انواع ویژگی های سیستم تلفن سانترال را روی یک جفت سیم فشرده کنند. وضوح- در حالی که ایستگاه های تلفن سانترال آنالوگ کیفیت صدای غنی تری را نسبت به دیجیتال ارائه می دهند، کد باینری که توسط ایستگاه های تلفن سانترال دیجیتال برای انتقال داده ها استفاده می شود، آن را با دقت حفظ می کند تا انتقال نهایی بدون اعوجاج باشد. این منجر به تماس های تلفن سانترالی واضح تر می شود. افزایش ظرفیت- ایستگاه های تلفن سانترال دیجیتال می توانند مکالمات بیشتری را در یک جفت سیم نسبت به یک ایستگاه آنالوگ جای دهند. این امکان سیم کشی کمتر را فراهم می کند. ارتباط کارآمدتر از مدار آنالوگ. ویژگی های بیشتر- با توجه به افزایش ظرفیت، یک ایستگاه تلفن سانترال دیجیتال همچنین می تواند ویژگی های بیشتری را روی یک جفت سیم قرار دهد. بی صدا کردن، شماره گیری مجدد، شماره گیری سریع، کلیدهای عملکرد، انتقال تماس، پست صوتی، کنفرانس، و سایر ویژگی ها همگی از طریق سیستم های دیجیتال با منابع بیشتری نسبت به سیستم های آنالوگ در دسترس هستند.