سانترال پاناسونیک در اصفهان و تلفن نمایندگی سانترال

دستگاه سانترال استوک

سانترال کمبود در اینجا به شدت بر دوش شرکت 2.37 میلیارد دلاری آمریکا سنگینی می کند، گویی کودکی زیر وزن یک کوله پشتی عظیم پر از کتاب، وسایل ورزشی خود و یک شیپور دست و پنجه نرم می کند. بنابراین، بدون شک، ترازنامه آن را از نزدیک تماشا خواهیم کرد. به هر حال، سیستم های تلفن سانترال و داده اگر امروز مجبور به پرداخت به طلبکاران خود شوند، احتمالاً به سرمایه گذاری مجدد عمده نیاز دارند. به منظور اندازه گیری بدهی یک شرکت نسبت به درآمد آن، ما خالص بدهی آن را تقسیم بر درآمد قبل از بهره، مالیات، استهلاک و استهلاک (EBITDA) و سود آن قبل از بهره و مالیات (EBIT) تقسیم بر هزینه بهره آن را محاسبه می کنیم. پوشش بهره آن). به این ترتیب، هم مقدار مطلق بدهی و هم نرخ بهره پرداخت شده بر آن را در نظر می گیریم. در حالی که Telephone and Data Systems یک بدهی خالص کاملاً معقول به EBITDA مضرب 1.9 دارد، پوشش بهره آن ضعیف به نظر می رسد، در 1.2. دلیل اصلی این امر این است که استهلاک و استهلاک بالایی دارد. این هزینه ها ممکن است غیر نقدی باشند، بنابراین هنگام پرداخت بدهی می توان آنها را کنار گذاشت. اما هزینه های حسابداری به دلایلی وجود دارد - برخی از دارایی ها در حال از دست دادن ارزش خود هستند. در هر صورت، می توان گفت که شرکت بدهی معنی داری دارد.

سانترال پاناسونیک کالر آیدی

سانترال پدر بل، الکساندر ملویل بل، تولید گفتار را مطالعه کرده بود و راهی برای رونویسی تمام عناصر گفتار انسان در سیستمی به نام گفتار قابل مشاهده ابداع کرده بود. مثال را در شکل 1 ببینید.). ملویل (که دوست جورج برنارد شاو و الگوی پروفسور الک در کارهایش بود. بل با گذاشتن چنگال های تنظیم در دهان و صحبت کردن، گام های صدادار را تشخیص داد. او شروع به ارسال جریان های الکتریکی از طریق چنگال های تنظیم برای انتقال صداها از طریق سیم کرد، که بعدها متوجه شد هلمهولتز پیش بینی کرده بود. در زمستان 1872-1873، بل پس از مهاجرت به بوستون، استاد فن بیان در دانشگاه بوستون شد. او به تحقیقات در زمینه آوایی ادامه داد و آزمایشات الکتریکی را که در باث و لندن برای بهبود تلگراف آغاز کرده بود، از سر گرفت. بل بر اساس آزمایش های صداگیر چنگال تنظیم هلمهولتز، آن را تکرار و بزرگ تر کرد (شکل 3 را ببینید). این آزمایش ها شامل عبور جریان الکتریکی از طریق یک چنگال تنظیم متصل به سیمی بود که با ارتعاش چنگال در مایع فرو می رفت. سپس صدای چنگال در چنگال دیگری که به مدار متصل شده بود، تکرار شد. این آزمایش ها با یک سیم ارتعاشی که مایعی را لمس می کرد، فرستنده مایع تلفن سانترال بل را در مارس 1876 سه سال بعد پیش بینی کرد. در ابتدا، بل در تلاش بود تا یک تلگراف بسازد که بتواند چندین پیام را به طور همزمان از طریق یک سیم ارسال کند. بیشتر این آزمایش های اولیه شامل «فرستنده های مایع» بر اساس مدل هلمهولتز بود. در 9 نوامبر 1874، دوست و همسایه بل، پی دی ریچاردز، به درخواست بل، نامه ای به مخترع نوشت که در آن آزمایش ها و انتقال پیام های تلگرافی روی سیم ها با استفاده از یک فرستنده مایع پر از جیوه را توصیف می کرد. جزئیات این نقاشی (شکل 4b) آزمایشات اوایل سال 1873 یک فرستنده مایع پر از جیوه را روی میز نشان می دهد.